Wanneer je pijn ervaart of ooit ervaren hebt, dan weet je vast ook dat er gedachten en emoties volgen op die pijn.
Je vraagt je bijvoorbeeld af waarom de pijn er is. Wanneer en of de pijn weer weg zal gaan.
Misschien analyseer je de dag van gisteren om te zien of je iets anders had moeten doen.
Misschien voel je je daardoor schuldig, verdrietig of ongeduldig.
Misschien zelfs boos ten aanzien van je lichaam dat niet doet wat ‘het hoort te doen’.
Hoewel deze gedachten en emoties heel legitiem zijn en vooral ook menselijk, zijn ze lang niet altijd heel helpend of heilzaam.
Zeker niet wanneer het gaat om iets wat we voor een langere periode ervaren. Iets wat bij chronische ofwel aanhoudende pijn zo is natuurlijk.
De verhalen die we onszelf vertellen rondom de pijn of ervaring is wat Tara Brach ‘de trance’ noemt. En die verhalen (gedachten) maken de pijnklachten vaak erger. Want er komt emotionele of mentale pijn bovenop de al aanwezige fysieke pijn.
Mijn persoonlijke ervaring is dat dit kan. Je kunt leren om je aandacht te richten op iets wat voor jou als meer heilzaam voelt.
Van de ene dag op de andere? Met een simpele quick fix? Nee, dat niet.
Maar ik ontdekte hoe het trainen van je mind, met behulp van bijvoorbeeld yoga en mindfulness, veel voor je kan betekenen.
De dingen die ik hierdoor over mezelf en mijn manieren van omgaan met aanhoudende pijn en ziek zijn leerde, heeft veel voor me veranderd.
Of misschien vooral veel zichtbaar gemaakt. Vooral mijn eigen valkuilen en het beter kunnen zien wat me niet verder helpt.
Wat zijn voor jou momenten dat je merkt dat gedachten of emoties fysieke klachten erger maken?
Is dat vooral bij acute of eerder de aanhoudende pijn die je ervaart?
