Blog Layout
wat veel mensen te laat leren over yoga
Naam auteur
“Yoga past zich aan jouw lichaam aan”, dat is wat veel mensen te laat leren over yoga.
Als je alleen maar af zou gaan op de uiterlijke verschijning van yoga, dan is het voor maar een select groepje mensen geschikt. Ik kijk altijd vol bewondering naar wat mensen met hun lichaam kunnen. Prachtig om te zien hoe lichamen kunnen bewegen.
Maar als ik heel eerlijk ben, dan voelde ik me door deze foto’s ook wel eens ongemakkelijk. Als dit alleen yoga zou zijn, wat betekent dat dan voor mij? Voor mijn lichaam zijn dat soort houdingen namelijk niet mogelijk.
Door het groeiend aantal fysieke beperkingen heb ik in de afgelopen jaren afscheid genomen van heel veel variaties van houdingen die eerst wel goed voelden. Zogenaamde basis houdingen zoals neerkijkende hond, een plank of een cobra doe ik nu anders. Op mijn eigen manier. Zodat het past bij wat goed voelt in mijn lijf.
Dat is waarom yoga nu ook zo toegankelijk is. Met wat creativiteit en de bereidheid om te onderzoeken wat voor jouw lichaam wél werkt, is er altijd wel een variatie doe fijn voelt. Het gaat juist over dat onderzoek en de samenwerking met je lichaam. Je hoeft je lichaam niet aan te passen. Yoga past zich aan jou aan.
De houding die je hier op de foto's ziet zijn voor mij variaties van de neerkijkende hond. Ze zijn niet precies hetzelfde als de 'traditionele versie' die vrijwel iedereen wel kent die eens de zonnegroet deed. Maar in iedere variatie vind je wel een aspect van de houding terug. Dit maakt de houding ineens zeer toegankelijk.
Welke van deze variaties spreekt jou het meeste aan nu je ze zo op een rijtje ziet?
Er is ons vertelt dat je met yoga iets moet bereiken of een doel moet nastreven. Maar langzaamaan laat dit het plezier in yoga verdwijnen...
Ik kon vroeger dagenlang mijn lijf negeren. Gewoon niet bewust meer voelen dat mijn lijf pijn deed en dat ik doodmoe was. Paracetamol erin en go!
Soms is het eerste en enige wat je kunt doen om jezelf te ondersteunen letterlijk de grond onder je (voeten) voelen. Als hulpmiddel om niet in een emotie of gedachtestroom gevangen te raken.